Origami przestrzenne wieloelementowe z kwadratu
Bardzo często dzieci uczące się origami chcą szybko udoskonalić swe modele, mimo iż ich ręce nie uzyskały jeszcze dużej precyzji w składaniu. To dla takich origamistów bardzo ciekawą techniką staje się origami wieloelementowe. Można w tej technice zastosować dwie lub trzy płaszczyzny origami (czasami nawet więcej). Każda złożona w stosowny kształt po połączeniu utworzy docelową formę. Elementy w tej technice mogą być łączone przy użyciu kleju lub bez niego przy czym każdy element może przedstawiać oddzielnie zupełnie inny kształt. Czasami sam papier układa się w zakładkę blokującą możliwość demontażu modelu.
Twórcy modeli w tej technice najczęściej podają rozmiary wyjściowych płaszczyzn origami, potrzebnych do ich budowy. Jednak zmiana proporcji składanych elementów modelu w tej technice jest możliwa, ponieważ często wiąże się z uzyskaniem nowego efektu końcowego. Przedstawiony przykład smoka jest tego najlepszym dowodem. Gdybyśmy zmniejszyli jedynie płaszczyznę origami, z której wykonuje się skrzydła smoka, smok pozostanie smokiem o małych skrzydłach. Ta możliwość zmiany i zastosowania zupełnie innego zestawu proporcji elementów użytych do budowy modelu origami jest charakterystyczna właśnie dla origami wieloelementowego, które czasami błędnie nazywane jest origami modułowym. W tej kolejnej pięknej technice osoba składająca nie może dokonać zmian w proporcjach użytych do budowy modułów płaszczyzn origami, ponieważ modelami tej techniki rządzą prawidła geometrii.
Origami wieloelementowe, mimo iż odbiega nieco od klasycznej techniki składania z jednej tylko płaszczyzny origami, odgrywa bardzo ważną rolę edukacyjną. Oto osoba składająca przy pomocy tej techniki odkrywa nowy obszar dla poszukiwań innych niż modelowe rozwiązań. Ma to znaczący wpływ na rozwój wyobraźni i wspomaganie samodzielnego poszukiwania możliwości odkrycia oryginalnych kształtów i sposobów ich zastosowania.
Z pedagogicznego punktu widzenia technika ta jest wręcz potrzebna, ponieważ wskazuje osobom składającym użyteczność stosowania wcześniej poznanych baz, złożeń i modeli. Jest bardzo dobrym narzędziem wyzwalającym ekspresję twórczą u dzieci, ponieważ pozornie ignoruje zasadę – składamy tylko z jednej kartki, wprowadzając nową – każdy element modelu składamy z jednej kartki. Taki mechanizm to profesjonalna droga prowadząca do doświadczenia prawdziwej twórczości według niezwykle mądrej wskazówki, którą zostawił nam wybitny artysta – Vincent van Gogh:
"Nie ograniczaj swego natchnienia i wyobraźni; nie stawaj się niewolnikiem jedynego własnego modelu."
